mərəz

is. <ər.>

1. Xəstəlik, naxoşluq, azar. Hər mərəz çarəsini eyləmək asandır, təbib! Mərəzi-eşqə nə tədbir, nə dərmanın var? M. Ə. S.. <Gülbadamın> uşaqlıqdan çiçək mərəzinə mübtəla olmağı üzündən məlum edirdi. N. N..

2. məc. «Adət, vərdiş» mənasında. Deyinmək onun mərəzidir. – Mətləb Mozalan kəndinin sümüyündə olan bu mərəz üstündədir. S. R.. Bağır Cabbarzadə ilə zarafat eləmək bir mərəz idi və bu mərəz Cəfərə də sirayət eləmişdi. S. Rəh..

3. Altıaylıq tazı. Tazı altı ayda mərəz olardı, yəni tazılıq həddinə çatardı. H. S..